Swobodna przestrzeń i odległości robocze

Projektowanie, pomiar, kategoria przepięciowa i stopień zanieczyszczenia

Swobodna przestrzeń i odległości robocze

Swobodna przestrzeń i odległości robocze

W celu ochrony osób lub systemu przed skutkami napięć roboczych, zwłaszcza w przypadku awarii urządzeń, wymagany jest odpowiedni pomiar bezpiecznej odległości od części przewodzących.

Ze względów bezpieczeństwa oraz dla każdego certyfikatu (IEC, UL, CSA) kluczowe jest zachowanie bezpiecznej odległości od części przewodzących. Poniżej znajdują się dalsze informacje na temat określania bezpiecznej odległości cześci przewodzących.

Powietrzny odstęp izolacyjny – najkrótsza odległość w powietrzu między dwoma przewodnikami

  • Określanie zgodne z IEC: Identification of the overvoltage category
  • Definicja stopnia zanieczyszczenia
  • Określanie napięcia udarowego zgodnie z tabelą 1 w poniższej broszurze
  • Określanie minimalnego odstępu po izolacji zgodnie z tabelą 2 w poniższej broszurze

Odstęp po izolacji – najkrótsza odległość między dwoma przewodnikami wzdłuż powierzchni materiału izolacyjnego

Określanie zgodnie z IEC:

  • Identification of the overvoltage category
  • Definicja stopnia zanieczyszczenia
  • Określanie napięcia udarowego w zależności od prądu zgodnie z tabelą 3 w poniższej broszurze
  • Określanie odstęp po izolacji w zależności od stopnia zanieczyszczenia zgodnie z tabelą 4 w poniższej broszurze

Znamionowe napięcie impulsowe, mające zasadnicze znaczenie wobec wymiarowania powietrznego odstępu izolacji, wynika z charakterystyki przepięcia i samego przewodnika - napięcie uziomowe uzależnione jest od napięcia sieciowegoo (z uwzględnieniem wszystkich

Minimalna bezpieczna odległość cześci przewodzących (na wysokości montażu do 2000 m n.p.m.) określana jest na podstawie znamionowego napięcia udarowego i stopnia zanieczyszczenia.

Szczegółowy przegląd oobliczeń bezpiecznej odległości cześci przewodzących jest dostępny do pobrania.

Kategoria przepięciowa i stopień zanieczyszczenia

Kategorie przepięciowe

Wraz z selekcją elektrycznych komponentów, przekrojów przyłącza przewodu, prześwitów i dróg upływu między komponentami, materiałami izolacyjnymi itp. twórcy urządzeń elektrycznych określają, jak masywne lub czułe jest urządzenie elektryczne względem szczytowych przepięć.

Urządzenie elektryczne jest przypisane do jednej z 4 kategorii przepięciowej (I–IV) opisanych w normie DIN EN 60664-1 VDE 0110-1. Urządzenia elektryczne kategorii I mogą wytrzymać niższe przepięcia niż urządzenia elektryczne kategorii IV.

Stopień zanieczyszczenia

Każdy rodzaj stałych, płynnych lub gazowych substancji obcych, które zmniejszają wytrzymałość elektryczną lub odporność powierzchni izolacji, jest uważany za zanieczyszczenia. W normie DIN EN 60664-1 VDE 0110-1 stopień zanieczyszczenia lub przewidywane zanieczyszczenie urządzeń elektrycznych w aplikacji jest opisane i zdefiniowane jako stopień zanieczyszczenia (1–4). Stopień zanieczyszczenia jest wartością liczbową określającą przewidywane zanieczyszczenie środowiska, przy czym niższa wartość oznacza niższe przewidywane zanieczyszczenie. Stopień zanieczyszczenia jest parametrem służącym do określania odległości odstępu i dróg upływu urządzeń elektrycznych.

  • Stopień zanieczyszczenia 1: nie ma zanieczyszczeń lub występują tylko nieznaczne zanieczyszczenia nieprzewodzące. Zanieczyszczenie nie wywiera wpływu. Zanieczyszczenie nie wywiera wpływu.
  • Stopień zanieczyszczenia 2: zanieczyszczenie nieprzewodzące, które może stać się przewodzące z powodu sporadycznej kondensacji (rosa) lub np. pocenia się dłoni.
  • Stopień zanieczyszczenia 3: zanieczyszczenie przewodzące lub mogące stać się przewodzące przez kondensację.
  • Stopień zanieczyszczenia 4: pył przewodzący, deszcz lub wilgotność.

Do pobrania

Masz jakieś pytania?

* Pola wymagane