Końcówki tulejkowe z kołnierzem z tworzywa sztucznego oferują dodatkową łatwość wsuwania, ze względu na stożkowy kształt wbudowany w wewnętrzną średnicę kołnierza. Ponadto zapobiega to zaczepianiu się ostrych krawędzi izolacji przewodu w czasie podłączania w punkcie mocowania. Różne kodowanie kolorystyczne pomaga we wzrokowej identyfikacji przekrojów.
Wymagania dotyczące końcówek tulejkowych określono w normie DIN 46228. Norma ta ma decydujące znaczenie dla podstawowych warunków i kluczowych parametrów.
Wbrew powszechnej opinii ,wykonany z tworzywa sztucznego kołnierz końcówki tulejkowej, w odróżnieniu od izolowanych uchwytów kablowych, nie zapewnia ochrony przed załamaniem kabla. Kołnierz z tworzywa sztucznego końcówki tulejkowej nie jest także mechanicznym podparciem izolacji i dlatego nie należy obciążać go poprzez nadmierne ciągnięcie lub wyginanie. Ponadto podczas montażu należy zawsze przestrzegać wszystkich obowiązujących norm. Zgodnie z normą DIN VDE 0298-300 przewody muszą być instalowane wyłącznie z zachowaniem dopuszczalnych promieni gięcia. Na przykład promień gięcia kabla z izolacją PVC o średnicy przewodu ≤ 20 mm powinien być nie mniejszy niż 6-krotność średnicy przewodu. W praktyce oznacza to, że kołnierza z tworzywa sztucznego końcówki tulejkowej nie należy obciążać żadnymi siłami ciągnącymi!
W celu uzyskania optymalnego połączenia zaciskanego, norma DIN 46228 zaleca stosowanie narzędzi i styków od tego samego dostawcy (np. Weidmüller). Tylko dzięki temu można zagwarantować stałą wysoką jakość obróbki. Weidmüller oferuje dopasowaną ofertę produktów, umożliwiającą obróbkę przewodów z mechanicznego i elektrycznego punktu widzenia oraz zapewniającą bezpieczne, trwałe i niezawodne połączenia.
Rozpocznij od precyzyjnego cięcia pozbawionego ściśnięć i zadziorów (np. KT 8; nr art.: 9002650000), a następnie idealnie zdejmij izolację z przewodu (np. za pomocą Stripax; nr art.: 9005000000), aby zagwarantować, że cały przekrój zostanie zaciśnięty w rurce końcówki tulejkowej. W przypadku rozgałęzionych końcówek przewodów i w odniesieniu do normy DIN EN 60352 dopuszcza się jedynie nieznaczne skręcenie poszczególnych przewodów (przywrócenie stanu pierwotnego).
W procesie zaprasowywania należy również pamiętać, że końcówki tulejkowe są przeznaczone wyłącznie do cienkich przewodów wielodrutowych według klasy 5 normy VDE 0295. Należy ocenić odchylenia. W przypadku połączeń zaprasowywanych z końcówkami tulejkowymi i przewodami o przekroju do 6 mm2 (AWG 10) zaleca się, aby pojedyncze druty wystawały 1 mm z miedzianej rurki. Przy przekrojach większych niż > 6 mm2 druty powinny wystawać 2 mm.
Ponadto niezbędne jest wybranie praski z kształtem matrycy zaciskającej odpowiednim dla punktu połączenia. Podczas zaprasowywania należy zwrócić uwagę, aby końcówka zaprasowywana była umieszczona blisko kołnierza z tworzywa sztucznego.
Przy uwzględnieniu wszystkich aspektów tej informacji technicznej ,otrzymujemy wysokiej jakości, nierozłączalne połączenie między przewodem a końcówką tulejkową.
